Wiersz “KATYŃ”
Maria Pętkowska
Cisza jest ! I żywicy zapach płynie lasem.
Pod stopami wędrowca gałąź trzaska sucha,
Aż trzask ten zgrzytem dolatuje ucha,
Co wyczulone zastygło i słucha …
Za zmysłem słuchu, - oko - w innym lesie staje,
w lesie zbrodni ! gdzie polski mundur rozpoznaje
I krzyk straszliwy ptaków w niebo wali!
Jękiem gorętszym, niź las, gdy się pali …
I przerażeniem zdjęta zwierzyna ucieka …
Gdy pierwszy runął wystrzał: człowieka w … człowieka.
Aż słońce krwawą łuną serce swe wydziera,
Gdy pierwszy z mordowanych pada i umiera.
Drzewo wzwyż wyniesione o huragan błaga;
Może szałem żywiołu zgłuszy i wysmaga
Szczęk rygli, co przez tarcie stają się gorące.
Bo nie jeden zsuwają nabój, lecz tysiące …
O lesie ty wybuchniesz szlochem, soków łzami,
Gdy odejdą mordercy, jak przyszli, ci sami;
Nie poruszeni niczym zasiędą za stołem
I spożyją wieczerzę rozgrzaną popiołem.
Potem oczyszczą prochu Kaina zacieki
I nic im snu nie spędzi z przymkniętej powieki;
Zasną snem sprawiedliwym i wstaną o świcie …
O drzewa ! Wy, zaceńcie wyżej ludzkie życie !
Zgarnijcie swe gałęzie ! Zróbcie drogę cieniom,
Co zostawiają strzępy ciał waszym korzeniom.
Modlitwą pożegnajcie w nieśmiertelną drogę…
Jam człowiek ! Czy mam prawo ? Czy modlić się mogę ?
Gdy człowiek wdał rozkaz i znalazł drugiego,
Co przyszedł, aby zabić człowieka trzeciego;
Gdy ludzkość tak przechodzi i krzywdą się dzieli
Na dwoje: udręczonych i na dręczycieli …
Zostaje jeszcze miejsce człowieka czwartego …
Co przychodzi … I staje … I pyta …DLACZEGO ?
A wschód nie odpowiada …lecz las wzrasta pasem …
I w stronę murów Kremla konary przegina …
I słońce - znowu krwawe - nad katyńskim lasem
Zasiada w trybunale sądzącym Gruzina …
Zdjęcie: Polscy żołnierze schwytani przez oddziały Armii Czerwonej podczas sowieckiej inwazji Polski. Źródło: Nieznany korespondent agencji TASS, Wikipedia.
